RFID ve NFC arasındaki farklar:

Teknik olarak konuşursak, NFC (Yakın Alan İletişimi) aslında RFID (Radyo Frekansı Tanımlama) teknolojisinin bir "dalıdır". Hepsi temassız bilgi alışverişi sağlamak için radyo frekansı sinyallerini kullanır, tıpkı iki kişinin yüz yüze konuşması gerekmediği gibi, "hava yoluyla iletişim kurmak" için radyo dalgalarına güvenirler. Örneğin, bir otobüs kartını kart çekme makinesinin yakınına koyarsanız ve kart ile makine arasında fiziksel bir temas yoksa ancak bilgi alışverişi tamamlanabiliyorsa, bu bir "köprü" görevi gören radyo frekansı sinyalleridir. NFC, RFID ailesinin "hassas" temsilcisi gibidir, mobil ödemeler ve hızlı veri iletimi gibi yakın mesafe ve kolay etkileşim senaryolarına odaklanır.

RFID uygulaması, hayatın tüm yönlerini kapsayan büyük bir ağ gibidir. Lojistik sektöründe, depolardaki mallar RFID etiketleriyle etiketlenir ve personel bunları bir okuyucuyla tarayarak malların adını, miktarını ve depolama yerini öğrenebilir, envanteri ve planlamayı kolayca tamamlayabilir ve verimliliği büyük ölçüde artırabilir. Hayvancılıkta, her bir hayvanın elektronik kulak etiketleri büyüme bilgilerini ve sağlık durumlarını kaydeder ve çiftçilerin yönetmesini kolaylaştırır. Bu senaryolarda, bazı RFID etiketleri aktif olarak sinyaller iletebilir (aktif etiketler), diğerleri ise aktivasyon için sinyaller yaymak üzere bir okuyucu/yazıcı gerektirir (pasif etiketler) ve okuma ve yazma mesafesi birkaç santimetreden onlarca metreye kadar değişir. Buna karşılık, NFC'nin uygulama senaryoları günlük yaşamlarımızla daha yakından ilgilidir ve "kısa mesafe, hızlı işlem" üzerine odaklanır. Cep telefonuyla NFC ödemeleri yaparken, telefonu POS makinesinin yakınına koymanız yeterlidir ve bir bip sesiyle ödeme tamamlanabilir, bu da ödeme için kodu taramaktan daha uygundur.

Çalışma prensibi açısından, RFID ve NFC her ikisi de elektromanyetik indüksiyona dayalı olsa da, ayrıntılarda birçok fark vardır. RFID sistemleri genellikle etiketler, okuyucular ve antenlerden oluşur. Etiketler aktif ve pasif tiplere ayrılır. Aktif etiketler pillerle gelir ve daha uzun bir iletim mesafesiyle aktif olarak sinyal gönderebilir; Pasif etiketler, düşük maliyetli ancak kısa bir iletim mesafesiyle sinyalleri etkinleştirmek ve yansıtmak için okuyucu/yazıcı tarafından yayılan RF enerjisine güvenir. Okuyucu/yazıcı, etiketten bilgi okumak veya yazmak için anten aracılığıyla radyo frekansı sinyalleri yayar. NFC, cihazların "birbirleriyle iletişim kurmasını" ve noktadan noktaya iletişimi desteklemesini sağlayan çift yönlü tanıma ve bağlantı teknolojisini kullanır. Örneğin, iki NFC özellikli telefon dokunulduğunda aktif olarak veri iletebilir ve alabilir. Ve NFC cihazları, diğer NFC etiketlerinden bilgi okumak için okuyucu görevi görebilir ve diğer cihazlar tarafından etiket olarak okunabilir. Bu "rol değiştirme", uygulamalarını daha esnek hale getirir. Teknik parametreler açısından RFID, genellikle düşük frekans (125KHz, vb.), yüksek frekans (13.56MHz), ultra yüksek frekans (860-960MHz) vb. dahil olmak üzere geniş bir frekans aralığına sahiptir. Farklı frekanslar, farklı uygulama senaryolarına ve okuma-yazma mesafelerine karşılık gelir. NFC, esas olarak belirli bir düzeyde sinyal kararlılığı sağlayan ve yakın mesafe iletişimi için uygun olan 13.56MHz frekans bandında çalışır.

Veri aktarım hızı açısından RFID, uygulama senaryosuna bağlı olarak değişirken, NFC, yalnızca birkaç saniyede bir fotoğraf iletmek gibi günlük hızlı etkileşim ihtiyaçlarını karşılayabilen nispeten sabit bir veri aktarım hızına sahiptir.

Güvenlik açısından, ikisinin de farklı özellikleri vardır. RFID, geniş uygulama senaryoları yelpazesi nedeniyle, bilgi güvenliğini sağlamak ve etiket bilgilerinin yasadışı olarak okunmasını ve kurcalanmasını önlemek için finansal ödemeler gibi bazı yüksek güvenlik senaryolarında ek şifreleme önlemleri gerektirir. NFC'nin kendisi, kısa çalışma mesafesi nedeniyle yüksek güvenliğe sahiptir ve veri alışverişi yalnızca çok yakın mesafelerde gerçekleştirilebilir, bu da dinleme ve saldırı riskini büyük ölçüde azaltır. Bu arada, NFC ayrıca işlemlerin ve veri iletiminin güvenliğini daha da sağlamak için çeşitli şifreleme ve kimlik doğrulama teknolojilerini benimser. RFID ve NFC, her ikisi de iletişim için radyo frekansı sinyallerini kullanan teknolojiler olsa da, işlevsellik, uygulama senaryoları, çalışma prensipleri, teknik parametreler ve güvenlik açısından önemli farklılıklara sahiptirler. Özelliklerini anladıktan sonra, bir dahaki sefere toplu taşıma kartı çekme veya mobil ödeme gibi senaryolarla karşılaştığınızda ne kullanmanız gerektiğini anlayacaksınız!